Beni çağıran bir ses yok
Adımlarım ödünç sanki
Umutlarım gebe bir dul
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
Köprülerim yıkık, bizi tutan bir şey yok
Su vereceğim bir saksım da yok
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
Yaşım çok önceden belirlenen bir ayrılık
Bedenim üşüyen bir gölge
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
Yıkıntılar beldesindenim ben
Yaşanması güç, uzaklaşması imkansız
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
On dördü olmayanım
Sisli yüreğim, gri güneşim
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
Yüzüm dalından düşmüş yaprak
Geçip toprağı, durağı zamanındayım
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
Uzun zamandır bekleyenim mağarada
Yine de bekleyeceğim
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Beni çağıran bir ses yok
Ki yola çıktım
Ve ben mezarları bırakmışım arkamda
Ergen rüzgar yine es yüreğimde
Kayıt Tarihi : 14.11.2022 11:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!