Ergen Ekon benden değilsin kekom

Hasrına hüzzamlar ekleyen devrik bir ayrılığın kafında
Bütün yüzlerde o bildik hayıfların suskunluğu
mültecisiyim gitmelerin en bilenmeyenlerine
Gelişler tek günahım ve ilk ahım
Tedirgin bir bekleyişin hininde vuruldum arzu ötre arzulara
Şavkına salya salan anlık heveslerin fiğ kavisiyim
Ruhumu gerisi deprem
Salınıyor sevdaevim

Mutluluklarımın üstünde tanklar geçti
Baha biçilmez acılarımı bir zafer ışığına akladım
Kelepçelendi bakışlarımın en senli olanını
Güneşe muhtaç olan en anlamlı gündüzlerde
Kapatıldı ufkum ve alil alil geleceğim

Gidişlerde hak huk sesleri
Her güzelliğimin gülevinde devrik muhbir gizil
Şehitliklerde içki meclisleri
bu kent yabancı bu kente bu sevda yabancı bu yabancıya
bu avcı yabancı bu savcıya
bu savcı avcının avcısı
bu sancı sancının acısı
Üstüme üstüme kaldı ayrımsı gayrımsı acılar
Bu kara ankarada sensizim
Ruhum dingin ve sürgün sensizliğe
Nura gaip bir umudun sonsuz nurundayım
Gel desem artık gelir misin gülen hüzünlerin güleni
Haksızlık hakkın üstüne üstüne çullanmış

Bıçakların bıçağında yolculuğum
Nereye yürüsem ben kanı hüzün anı
Açlıklarının uçurumunda kadeh kaldıran son solucan
Sürüngen umudumun tayfasında beni bentlerime attılar
Yerli poyrazlar esti sevda ülkemden
Ben milyarların kalkan ellerinin son duasındaki mecnun
Leyla’mı benden alamaz benden milli nurumun görüşüyle
şafağımda kelebeklerden kalan ışıksı bir atinin güneş akını
Ömrüm kovgunlara hazır hezar bülbüle yakın
Zaten bir ayrılık mezarımın künhıraşına künye
Bıçakların bıçağında yolculuğum
Nur üzre nura ışıklandı güneşim
Yürümek ve hizmet bendimin ben hali
Gerisi hesabı olmayanların son vebali

Ey ben
Ey gen
Ey sürgünlerin solucanı
Ve hey gönül gemim
Sahiline geldim
Sana geldim yani özümün tözlenmiş nuruna

Nur üzre nura ışıklandı güneşim
Yürümek ve hizmet bendimin ben hali
Gerisi hesabı olmayanların son vebali