Erenler gölgesi Şiiri - Mustafa Yaralı

Hicran ateşiyle yanarken gönlüm,
Erenler gölgesi serin dediler.
Cehennemden çıkıp cennete döndüm,
Kapı arkasında yerin dediler.

Söylenen o yerde kalbimi kurdum,
Beden yerde amma kıyama durdum,
Kendimi rükûdan secdeye vurdum,
Zikirle parlasın ferin dediler.

İmanda, ararsan, bulunur vahit,
İkiliğe düşmez asla muvahhit,
Allah ki kendine, kulundan şahit,
Manası bu sözden derin dediler.

Hak nasip etti de girdik bu yola,
Dönmem ikrarımdan, vermezem mola,
Akibetim nedir bilmem ki nola,
Bu meydan er oğlu, erin dediler.

Esmalardan öğren, anla Rabbini,
Fiilllerden sakın aşma haddini,
Vsfımda bulunca, gerçek Hak dini,
Götürün çarmıha gerin dediler.

Bizde ehli tevhit kolay olunmaz,
Eski boşalmadan, yeni dolunmaz,
Hemde nam-ı nişan, rütpe bulunmaz,
Kulluk makamını verin dediler.

Nuru Muhammedin ardında yeldik,
Her şeyi eledik, dağları deldik,
Zikirle dolanıp zikire geldik,
Yaralı ötesiz, berin dediler.

21.10.2012...Mustafa Yaralı