Erenler Şiiri - Muzaffer Dinçsoy

Gecenin şerri sabaha kadar,
Yan yüreğim yan ölene kadar,
Ak gözyaşlarım ak, bitene kadar,
Yanlış yolda yürürse ölene kadar,
Kader seni bırakmaz mezara kadar.

Bülbül gülü hep sevmiş gül açınca,
Bülbül şakıyıp ötmüş gül kokunca,
Bülbül gülü sevmiş ötüp konunca,
Uçmuş gitmiş gül dalında kuruyunca.

Gecenin şerri sabaha kadar,
Sütün mayası peynire kadar,
İnsanın hayasızı arsıza kadar,
Kahpenin havası duyulana kadar.

Neden atın iyisine doru derler,
Yiğitin hasına da deli derler?
Döner Konya'da Mevlana erenler,
Kadının kötüsü sözünden dönenler.

Gecenin şerri sabaha kadar,
Geceleri bana ölümleri getirir,
Küçücük bir kalbim var onu bitirir,
Hayallerim olmasa kabus getirir,
Gördüğüm her düşü hayra yorarım.

Gecenin şerri sabaha kadar,
Döner dünya, doğar güneş dağlardan,
Sivas'a gittin mi, geçtin mi Kızılırmak'tan?
Geçer yıllar alıp götürür güzellikleri,

Senin olduğun yerde istemem cenneti,
Cehennem zebanileri senden iyiydi,
Kul hakkı kulda kalmaz ödenir.

Mahşer yeri kurulup hesap sorana kadar,
Gecenin şerri sabaha kadar,
Aşık Muzaffer der ki cehennemin ateşi,
Güzellik sende değil, içimdeki güzeldi.
Yaşlanırsın dökülür bedeninin her yeri,
Çürür gider hepsi toprak olana kadar,
Gecenin şerri sabah olana kadar.