Erenler Şiiri - İlhami Arslantaş

Gecem,gündüzüm yok ahu zardayım,
Böyle bir sevdaya düştüm erenler.
Ağustos ayında kışta kardayım,
Bilmem bu nasıl hal şaştım erenler.

Naçar bu gözlerim uyku tutmuyor,
Ümüğüm tıkandı lokma yutmuyor,
Yalvarıp yakarsam fayda etmiyor,
Del oldu çavlanım taştım erenler.

Dert peşimde sanki dertsiz edemem,
Yollarım kapalı dosta gidemem,
Ne oldu bir mazlum canı güdemem,
Çok yoruldum koştum koştum erenler.

Deli bir rüzgara kapılıp geldim,
Ahı feryadıyla dağları deldim,
Medet olur diye dostları bildim,
Artık olgunlaştım piştim erenler.

Der ilhami dövdüm kara bağrımı,
Dostlar kurban olam duyun çağrımı,
Dindirin ne olur gönül ağrımı,
Ben kendi kuyumu eştim erenler.