Alıp da başımı gidiyorum ben,
Doğduğum diyara küstüm erenler,
O yar dahi öte döndü yüzünü,
Sadakatsiz yare küstüm erenler.
Vefasız dostlara küstüm erenler.
Genç yaşımda düştüm gurbet eline,
Dilim dönmez oldu elin diline,
Ömrümü adarım kıymet bilene,
Halden bilmezlere küstüm erenler.
Sevgisiz dünyaya küstüm erenler.
Kendine gel deli gönül kendine,
Kamil yoldaş bulur kendi dengine,
Yüksek uçan bir gün düşer engine,
Kendin bilmezlere küstüm erenler.
Kara cahillere küstüm erenler
Celal der ki tohum idim güverdim,
Yeşil ekin idim oldum derildim
Un idim de hamur oldum yoğruldum,
Kora dönen saçta piştim erenler.
Kıymet bilmezlere küstüm erenler.
Celal Işık
Kayıt Tarihi : 10.5.2017 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!