Erenler Şiiri - Ozan Sinemi

Ben kenidimi bilip aklım yeteli
Hep güçlüye esir oldum erenler
Dağdan taştan sızdım aktım engine
Derince bir göle doldum erenler

Mazlumsun dediler sığındım kaldım
Tokmaksız davulu bir zaman çaldım
Hayat mektebinde dersimi aldım
Herşeyi kendimde buldum erenler

Kin ile kibiri bir yana attım
Yüklendim yükümü menzile yettim
Dikenler içinde gül gibi bittim
Açmadan goncayı soldum erenler

Sinemi zalimin kaldım çölünde
Yıldım fetvasında acı dilinde
Kendini bilmeyen cahil elinde
Günde yüzbinkere öldüm erenler