Eller bu dünyada murat alırken.
Bir hayırsız yare düştüm erenler.
Elalem ağlayıpta gülerken.
İpim ile dar’a düştüm erenler.
Yâr deryada, ben karada yüzerken.
Yâr sılada ben gurbette gezerken.
Ben ağlayıp, yar gözünü süzerken.
Bülbül gibi, zara düştüm erenler.
İnsaf ette, bu acıyı çektirme.
Saçlarıma akça karı ektirme.
Gözlerimden kanlı yaşı döktürme.
Yâr yüzünden zora düştüm erenler.
Ozanım der, boşa güldürme eli.
Şükür ette, beni eyleme deli.
Ben bu yerden kaçıp gittim gideli.
Ocağımda kora düştüm erenler.
03.10.1995
Erbaa
Kayıt Tarihi : 14.12.2019 21:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Bükülmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/14/erenler-1.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!