Büyük bir sevgi yaşıyordum kendi kendime
Kader yol gösterdi çaresizliğime
2 serçeydik aşk ağacının zirvesinde
Uçup gittin kırıldı kanatlarım.
Damla Damla akan güllerin üzerine
Üzgünüm evet bazen alıngan,
Mutlu değil kalbim,bazen kırılgan,
Rahat değilim uykularımda,korkum zaman,
Anlatamıyorum duygularımı suskunluğum bundan,
Nedenmi? Seni ölümüne seviyorum inan.
İçimde bir kasvet,bir duman,
Bir sıkıntı geliyor gecenin karanlığından.
İşte o an! duygularımı yüreğime zincirlediğim an,
Susuyor dilim,boğuluyor bedenim,ruhum talan.
Bin derdim sen ol,istemem bir derman.
Öğret bana..
Gozlerini görmeden sevmeyi
Hayalin olmadan gülmeyi
Ve mücadele etmeden hayatla
Sensiz ölmeyi oğret bana..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!