Eren Özer Şiirleri - Şair Eren Özer

döndüm arkamı gökyüzüne
içim de bir dolu hüzün
ne ellerin güzel gelir şimdi
ne de yüzün, gözün
çünkü yetmez beni mutlu etmeye
ettiğin hiçbir sözün

bir adam bir durakta
gerçek aşkı bulmuş
bir durak bir sokakta
yanlış yöne konmuş

saracak ruhumuzu bir gece ansızın yalnızlık
ve karacak dünya kartlarını önümüze tekrardan
hangisini seçersen seç diyeceksin ki haksızlık
yakacak gökyüzü güneşi karanlığa yine
ve sen güneşe inat karanlıkta yetişen bir çiçeksin belki de
kokun da bir başka hüzün

bizi en çok cevabını bildiğimiz sorular yordu
yani dersen ki beni seviyor mu diye
seni sevse sormazdın
bu soruyu kendine

erkek görerek aşık olur
kadın duyarak
kim mutlu olmuş yeryüzün de
aradığı aşkı bularak

bir kum saatine hapsolmuş ruhlarımız
üzerimize akan zamanla savrulmuşuz
cama çarpıp ölen bir kuşun son soluğu gibi
sana çıkar mı gittiğim bu yolun sonu

güçlü olmak marifet mi aşkın karşısın da
bırak çözülsün gönlümün bağı senin yanın da
seni kaybetmenin korkusunu hissedeyim
titreyen kalbimin ürkek atışında
ne varsa beni sana bağlayan
o gözlerin güzel bakışın da

şimdi kalbinin içinde soğuk bir terminaldeyim
gidiyorum gittikçe üşüyorum
adını yazıyorum camımın buğusuna
yokluğun varlığımı yok ediyor
bir güzel sözün aç ruhumu tok ediyor
seni öylesine sevdim ki

tüm bu yazdıklarım sana
yazmadıklarım da
öyle her sabah kalkmalarım
gökyüzüne bakmalarım, sana
tüm bu savaşlarım ve kaçışlarım
etrafa sataşmalarım ,sana

kalbimin dili sence konuşur
sence ne konuşur
anlamazsan bu dilden
bende bir yara oluşur