"Ben Anlatamadım..."
Sevdim... Ama kelimeler dar geldi, Cümleler yetersiz kaldı, Sustum bazen, Anlamasını istedim sadece.
Yanında kalmak için döktüm içimi, Sen hep çıkışlar aradın, Günlük dertleri fırtına yaptın, Ben yelken olmak istedim, Sen gemiyi terk etmeye hazırdın.
Deniz yine mavi,huzurla Akar,
Torunlarım Güler,içimde Bahar,
Oğlum ve gelinim yanımda bugün,
Ama içimde sessiz bir hüzün.
Yeşilin koynunda çınarlar suskun,
Beş yıl önce bir eylül sabahı,
Hayatımın rüzgarı döndü ansızın,
Otuz senelik yorgun geçmişimi,
Bir bakışıyla sildi, savurdu zamanın.
Uzun sarı saçlarında güneşin izi,
Kar tanem çok bekledim seni,
Umudum kalkanım olacaktın.
Hesaplar tutmamıştı defa,
Yaradan yazmıştı çoktan,
Ne bilirdim ki kromozom Kader yolumu çizecek.
Her sayfada sen çıkacaksın karşıma,
Ne güzeldi verdiği o duygular,
Kendine aşık etti usulca,
Gözlerinde saklı bir umut var,
Yüreğiyle dokundu en derin, en sıcacık.
Eylül'den başladı Bizim hikayemiz,
Adil değilsin mazim,
İnce ince işleme beni.
Savrulayım ben de Çemberimde,
İzle beni uzaktan ya da gel yanımda ol,
Bir kalkan gibi sar beni,
Bir yol gibisin, kıvrımlı, suskun,
Gecenin içinde yıldız gibi dokunaklı,
Gözlerin sanki eski bir şarkı gibi,
Duyulunca içe işler, unutulmaz kolayca.
Biraz hüzün, biraz Umut var sende,
“Yarım Kalan Söz”
Bir ömrü sırtladım, sessiz ve yorgun,
Bir evin direği, dört canın babasıyım ben.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!