Kahramanmaraş'ın Yolyanı köyünden olup 6 çocuklu bir ailenin 3. Erkek çocuğu olarak dünyaya gelmiştir.İlk ve ortaöğretimi Yolyanı köyünde okudu. Liseyi Kahramanmaraş Anadolu Teknik Endüstri Meslek lisesinde tamaladı.O dönemlerde yazdığı şiirleri ile ün kazanmış şairdir.
Bir Sevda masalıydı bizim aşkımız
Küçük çocuklara uzun kış gecelerinde
Ninelerin tane tane anlattığı
Heyecanla kulaklarını kabartarak
Canı gönülden dinledikleri
Hüsranlı gönüllerin mısralarda dizelerde
Ben yazmayı unutmuşum dünya güzeli
Zamanın zamansız olduğunuda
Senin yanında koynunda nefesinde
Saatleri dakikaları saniyeleri
Ve saliselerin bile ne kadar
Anlamsız olduğunu sende tattım
Sürüp gidiyor bir telaş ile hayat
Ne kaldı geriye diye baktığında
Arkanda yıkık kalplerden bir vadi
Hepsi harap olmuş kırılmış bozulmuş
Zaman hep alıyor her zaman
Kaybediyoruz bu zalim hain dakikalara
Maraş gibiyim bu gece çok farklı ne eski ne yeni
Geçmişin izlerini silmek isteyen ama tarihi hep aynı
Görünüşü cennet içi cehennem bazen hüzünlü
Bazen alabildiğine rengârenk düğün yeri
İçinde fırtınalar kardeş kardeşe hain
İçinde birbiri için hayattan birer birer kopan
Soğuk üşüyor bir nefesine hasret bedenim
Karanlıkları çekiyorum uzerime
Kat kat bürünüyorum simsiyah geceye
Aradan oldukça zaman geçti ama
Ne seni unutabildi bu kalbim
Nede seninle olduğum anlardaki gülümsemeni
Sahipsiz bir ruh gibi kaldım ortada bedenler istemedi Ne cenneti görebildim nede dünya nimetleri
Sözlerle incindi bazen gözlerde yaş oldu aktı
Kimi zamanda rüzgarlara kapılıp oradan oraya savruldu durdu
Cehennem için var gibiydi azap içinde heranı
Sakin bir kuytu köşeye muhtaç sürdü ömrü
Sen gel diye bu hazırlık hepsi senin için
Ağaçlar bir başka süslendi bu bahar
Senin için eridi yolların karı
Bütün hazırlıklar sana gel artık
Gecelerimi nurunla aydınlat bitsin bu karanlık
Tomurcukların açmayı beklediği gibi
Duyduğum son sesti sesin
Sonu fısıldıyordun kulaklarıma
Tatmadığım yaşamadığım ne varsa
Sesindeki fısıltı ile yok oluyordu
Nefesin kesiliyor ruhun bedenimi
Fırtınalar kopararak terkediyordu
İstemiyorum sensiz geçen bu saatleri
Sen olsan tek sen tutsan bu elleri
Olsan yanımda kim deseler sorsalar
Benim diye anlatsam seni
Gün bitmez gece geçmez sensiz
Bu yerler bu sokaklar ıssız
Yürüyor bir baba hastane koridorlarında
Yavrusu içerde kan ağlıyor gözleri belli
Soğuk bir rüzgar esintisi geliyor pencereden
Boşluğa öylece bir bakış atıyor
Az sonra kopacak kıyameti seziyor
Kapılar bir kara habere açılıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!