Ey Gönül! !
Mecâzi yâr birer perde,
Hakk'a kolay eremezsin;
Hele nefsi yere ser de,
Ama nerde yeremezsin..
Avlar sonra birden kaçar,
Aşk sırları sana saçar,
Bâki Yâr'e kapı açar,
Nasıl güller deremezsin..
Güzel desen nefsi coşar,
Kaf dağına doğru koşar,
Bir an zıttı düş gör boşar,
Sen serini seremezsin..
Boşa deme hiç ağrını,
İnan duymaz o çağrını,
Güvenip de şu bağrını,
Yârim deyip geremezsin..
Mecâz yârda yoktu vefâ,
Hakk'a ersen bulun sefâ;
Adem çektin onca cefâ,
Daha gönül veremezsin...
Kayıt Tarihi : 29.3.2016 08:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!