Erelim mi? Ne Dersin? Şiiri - Mehmet Şahan

ERELİM Mİ? NE DERSİN?

Baharda serpilip yazda yoğrulup,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?
Rüzgârda savrulup selde kavrulup,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

Cemreler düşünce toprağa suya,
Sular yürüyünce yaprağa, huya!
Ruhlar bürüyünce nefsi doğruya,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

Açılan güllerin rengi dönmeden,
Yanan gönüllerin feri sönmeden!
Lal olan dillerin cengi dinmeden,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

Ovalarda iskân vakti bitince,
Yuvalarda issiz baca tütünce,
Yumurtalar civciv olup ötünce,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

Çiçekleri tohumluğa geçmeden,
Böcekleri kabuğuna kaçmadan!
Göcekleri başağında saçmadan,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

Gözlerdeki algın basiret varken,
Sözlerdeki salgın feraset varken!
Özlerdeki yangın hamaset varken,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

Pir-î Fâni der ki; varlık ilmi ne?
Huzuru mahşerde narlık ilmi ne?
Kul olan kalplerde yarlık ilmine,
Güz gelmeden erelim mi? Ne dersin?

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
31.03.2022 – İSTANBUL