Ereğli Maceraları Şiiri - Aşık Meriç

Ereğli’ye geldik, dünürler görmeye,
Meltem-Coş’un, düğün haberin vermeye,
Gönül alıp, sevgimizi bildirmeye,
İşte macera, bu yerlerden gidelim.

Mantar için Üzeyir, evde duramaz,
Dereye düşeceğin, kimse bilemez,
Bu kara yazıyı, hiçbir kul silemez,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Toplanıp gittik, hep birlikte mantara,
Mantar toplayıp, girecektik sevaba,
Pislik dereye düşüp, olduk madara,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Mantar toplamaya çayıra gittiler,
Kılavuzu pislik dereye attılar,
Bu vaziyete çok gülmekten yattılar,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim

Atlama kardeşim bu dere pis dedim,
Ben hiç atlamam, istersen sen küs dedim,
Dinlersen, nasihatim sana süs dedim,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim

Dere ve tepe, başladık toplamaya,
Geçmek üzere, başladı hoplamaya,
Atlar atlamaz, pis suda boğulmaya,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Mantarları görünce daldık çayıra,
Cümle felaketlerden mevlam kayıra,
Dere işi de, yorumlansın hayıra,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Pis suya düştü de, upuzun yatıyor,
Aş için “Ya Rab, ne güneşler batıyor,”
Toplanan mantarı çobanlar satıyor,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Hepimize geçit vermedi pis dere,
Düşünce mantarları da çaldı yere,
Yar olmadı mantar, bizle kimseye,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Dönmek için hep arabaya bindiler,
Onun da altına muşamba serdiler,
Kötü hallere kahkahayla güldüler,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Geldi de, bir müddet eve giremedi,
Halise görüp, “aney bu ne hal” dedi,
“Halim ne ben söyleyim, ne sen sor” dedi,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Halise “be adam içeri gir” dedi,
“Üstündeki kirleri bir, bir sil” dedi,
“Mantar nene gerek, evinde dur” dedi,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

Bizlerin burda duracağı kalmadı,
Dönerken kimseye selam da salmadı,
Garibim deyip, işi hayra yormadı,
Haydi Üzeyir, bu yerlerden gidelim.

AŞIK MERİÇ bu işler demekle bitmez,
Mantara mı? onlar bir daha gitmez,
Üzeyir sevgisine gönüller yetmez,
Gel macerayı, yad ellere diyelim.

(15.04.2001/Ereğli)

Not: Oğlum Coşkun’la Meltem’in düğün gününü dünürlere
bildirmek için Konya/Ereğli’ye gidildiğinde dünürlerimizin
dünürü olan Sevgili kardeşim Üzeyir’ e ithafen yazılmıştır