Ereğli Şiiri - Zeynep Önkan

Uzağına düştüm;
Vefasızlığı boynuma takılı Ereğli
Kim bilir kaç kez yalancı dostlarınla avundum
Ve kim bilir kaç yara aldım sevdandan yana
Göz yaşlarımı gecelerine sakladığım;
Hüzünlü gülüşlerimle her yeni gününe “ merhaba” dediğim;
Acılarımın kaynağı ah Ereğli..
Ufuklarına dalıp, dalıp gittiğim,
Hoyrat dalga seslerine isyanlarımı kattığım,
Martılarınla dertleştiğim;
Ah kederlerimin ortağı Ereğli..
Uzağına düştüm;
Her bir köşesinde izlerimin olduğu
Adımın ve yüzümün çoktan unutulduğu
Ah insanıyla vefasız Ereğli…
Tuzağına düştüm:
Yalancı aşkınla yüreğimi yakan Ereğli
Kaç kez ağladım,kaç kez isyan ettim uykusuz gecelerinde
Kim bilir kaç kez bırakıp gidesim geldi seni
Ah ömrümün,yüreğimin katili Ereğli.
Ah resimleriyle avunduğum;
Aklımın köşesine takılı Ereğli..
Ne vazgeçebildim senden ne de unutabildim..
Çünkü her şeye rağmen ben; sende doğdum sende büyüdüm
Ve sende tattım yalancı da olsa aşk acısını..
Şimdi uyanmasam da sabahlarında
Martı çığlıklarını duymasam da dalga sesince..
Bedenim olsa da çok uzaklarda;
Ruhum hep seninle,hep seninle…