Bir bahar akşamıydı sessizce veda edişin
Kimseyi çağırmadan bizi terk edişin
Kalabalık içinde tek başına aramızdan gidişin
İnan çok üzdü bizi canım kardeşim
İyilikte yoktu senin eşin benzerin
Mümkün olsaydı yanında olabilmek
Saatlerce resmin yerine sana bakabilmek
Elimi uzatınca sana dokunabilmek
Daha ne isterdim Allah'tan ömür boyu beraber olabilsek
Şimdi uzaklardasın,
F atihin şanlı ordusu
A skerleriyle doldu yurdu
T arihe damgasını vurdu
İ stanbul düşamana mezar oldu
H ayretle baktı ona bütün ordu
İstanbul hangi körpe
Dudaklara esir oldun sen
Hangi kapılarda kapalı kaldında
Böyle delicesine hasret çeker gönlün
Bırak kendini tarihine
Sorgu sual etmeden
Elleri kelepçeli
Dağgibi bir yiğidi
Götürürlerken gördüm anne
Dörtduvar arasında
Söğüt ağacında başlar herşey
Bir yuvanın içinde kuş cıvıltısı
Solucandır bugün sofranın yıldızı
Bir başkadır kuşların dünyası
Rüzgar estikçe sallanır söğüt ağacı
Toplanır müminler el açıp
Hakka duayla çıkarlar yola
Kimisinde sarık kimisinde cüppe
Küçüklerde ise minik minik takke
Hepsinin kalbinde nurdan bir perde
İnşAllah bu akşam varacağız menzil köyüne
Göz ucumda duran
Ay ışığımdın sen
Gecemi aydınlatan güneşim
İmkansız dedikleri ve
Uğruna nekadar
Göz yaşı döktüğümü bilmedikleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!