ölüm yaşama aşık
yaşamsa ölüme küsmüş
bundandır nice zebani
yolarıma dökülmüş
ben
soysuz karanlık
soylu kollarında gecenin
uyuyor
duman duman soluyor
yarasalar ışığı
gökyüzünde
dirimin
çağrısında
erinçin masal devi
su
yazgısına küskün
toprak
bu gece
içmedim gözlerini
bu gece
nedense
susamadım sensizliğe
bu gece
beni
bu arenada
yapayalnız bıraktın
kan kılıç yüreğimi
cehenneminde yaktın
ne venüs senden güzel
Kuşlarca uçuyorum
yüzüyorum balıklarla
çiçekleri kokluyor
ay batırıyorum
gözlerimin sahillerinde
güneşin yalımları
dokunduğum
utangaç parmaklarımla
anıların sisli sayfalarında
öte sevgimizin
acı bildirgesidir
sancılarla kuşatıldım bir zaman
ondan mıdır
kısıtlandı yarınım
sen sırdaşım
sen yandaşım
sen karım
tinimiz mi (boşlukta)
yoksa
bir anda
tenimiz mi öldü
dirim tohumlarının
hiçliğe döküldüğü
uğulduyor kulaklarım
Notre Dame’ın çanlarında
yalnızlığımı umut zindanlarına
kilitlediğim anda
kör kuşlar kanatlanıyor
gözlerimin sahillerinden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!