Akademisyen, Yazar. 1970 Kastamonu doğumlu.
Ekonometri, Kamu Yönetimi, Uluslararası Ticaret ve Lojistik Yönetimi alanlarında Lisans, Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi alanında Yüksek Lisans derecelerine sahip.
Kısacık ömrün çilyavrusu günlerini
bildik gözler bildik sözlerle muhatap.. kalanı
elde edileni evde edilenle paylaşarak.. böleni
her sabah aynı dudağı öperek.. artanı
hergün aynı kıyafeti giymek gibi.. çıkanı
ezber bedende dolaşarak geçirmek olası
Uzuun ve zor zahmet bir yoldan gelmiştim o gün. Hatta taşlı, dikenli, güneşten kavrulan bu yokuş henüz bitmemişti bile. Elbette daha çook yokuşlar çook inişler görecektim hayatımda nefes alıp verdikçe. Ama bazı yokuşlar belki ömür boyu sürerdi bazı şanssız insanlar için. Bazıları da hep yokuş inerken, nasıl becerirlerdi bilmem ama kendi kendilerine çelme takıp yuvarlanırlardı. Kendi adıma hep umut yüküyle yürüdüm, inandım. Işığı göremediğim, duvara yaslanıp yolun sonunun geldiğini hissettiğim anlarım da oldu. Bir kapı açıldı her nasılsa, aslında biliyorum ki yukarıdaki ne olursa olsun bir kapı açıyordu tam 'işte buraya kadar' deme noktasına geldiğim anlarda. Kapı açılıyordu açılmasına ama yaşamaya devam etme zahmetine katlanmak düşüncesinden hayatın yaşamaya değer olduğunu hatırlamak zordu.. Bu kapıların pek azı ışıklı bir yola açılıyordu. Işıklı yol gerçekten kendini insanın gözlerini ve ruhunu kör edercesine aydınlatığından kolay anlaşılıyordu. O gün hayatımın bana göre geç zamanında hiç beklemdiğim halde ışıklı yola girdim ansızın. Mutluluk denizinde yüzmeyeli o kadar çook zaman olmuştu ki, her anı yılların susuzluğuyla kana kana içtim. Rüya bile bu kadar güzel olamazdı, belki sadece hayaller resmedebiliyordu bir nebze bu ruh halini. Ne zaman başladı bilmiyordum bile, zaten umrumda da değildi.. Kararmış ruhum yeniden bahar dalı gibi yeşerip gençleşti sanki. Çatık kaşlı bezgin bakışlarımın kıvılcım saçmaya başladığını yakınımda kim varsa onun gönül aynasına baktığımda görebildim. Herşeyim baştan sona değişti, hikâyem sanki baştan yazılıyordu. Çoktandır tek dayanağım sabrımdı ama o da daha bir güleryüzlü, daha bir diri eşlik etmeye başladı ışıklı yola girince. Ne akadar kötü his varsa güzelliğe, sevgiye dönüştü birer birer. Kelimelerle anlatılmazdı yaşadıklarım. Gerçek olamayacak kadar güzeldi, sarhoştum hiçbir iksirin sarhoş edemeyeceği kadar. Kalbimde çarpıntı değil çocuksu çırpınışlar vardı artık. Bedenim 'yaşlı değilim gencecik bir delikanlıyım' diye haykırmaya başladı. Can bedende yeniden can oldu o gün. Gözler kördü tüm olumsuzluklara, şüphelere, tatsız renksiz herşeye. Benden olanın bendenliğini bile hücrelerimde hissetmeye başlamıştım o gün. O gün çok güzel.. hayır benzersiz bir gündü, ömür boyu sürmesini istediğim gün. Çok da uzun yaşadı, nerdeyse ölümsüzlüğüne inanmıştım ama biryandan da ölüm de olduğu kemirdi inceden içimi. Sonra birşeyler oldu hastalandı o gün, başında bekledim, hala bekliyorum iyileşsin yeniden beni yüceltsin ki yücelteyim, yüceltebileyim ki yücelsin diye. O gün hasta ve bir zamandır gözünün içine bakıyorum. O gün hiçbirşey olmamış gibi ayağa da fırlayabilir 'şaka yaptım' diye, birdaha yerinden kalkmayabilir de hepsi rüyaydı diye.. Sen çok özlüyorum o gün, dön artık geriye ve birdaha da sakın gitme...
Bir çimdik kara çarşaf esmer ten
Bir karış çocuk sanki heykel beden
Kan damlar yüreğime batan siyah bukleden
Çektiğim yetmedi ayparlak kara gözlerden
Ne isterim güneş dururken zifir geceden
Seni körü körüne değil
Gözlerim açık seviyorum
Kurduğumu değil gördüğümü
kalp gözüyle, ruh diliyle
Aşk, senin sen olduğunu, benim ben olduğumu unuttuğumuz yerdir
Senliğin ve benliğim, bizliğin içinde eriyip yitmiştir.
Hesapların altüst, kitapların boş, bakışların ışıldadığı yerdir
Akıl tatilde mutlu, mantık biteviye sarhoş gülmektedir.
sakın ağlama.. eşkalim düşer gözlerinden o damlayla, korkarım
sorma sakın.. nedir bu halin, dalmışsın derin hülyalara, yastayım
sakın gitme.. arkanda öksüz bir çocuk bırakırsın çaresiz, ağlarım
bakma sakın.. gidiyorsan da son bir defa arkana dönüp, yanarım
2006
Kızarım şikayete yalnızlıktan
Zor şey varmı bu kalabalıkta ondan?
Zat ki güvenmezse kendine yürekten
Huzur dilerim ona inandığı Tanrıdan
Gönül bozkırda koşan at, kurtulursa dört duvardan
Hiç duymadım ayak seslerini
Aşk baskın yapmıştı aniden
gözlerim, kollarım derken bağladı
kalbimi kör düğümlerle
Ayrılık yakın, hiçde sessiz değil
Apostol'un Meyhanesi
Virane duvarların dili olsa da söylese bu kaçıncı
Ne gözyaşlarımı ayrılışımı gördüler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!