Birlikte biz olursak denilir bizler
Bizler çıkarsak meydana
Karşımızda yok olur sahtekar yüzler
Tek olmak biter bu günlerde
Çıkar evden herkes aynı yönlere
Gece örtendir tüm derdi kederi,
Gece gizler yüzlerdeki nefreti.
Aydınlıklar çıkarır ortaya kalplerdeki kini
Gecelerde arayın sizler rabbinizi.
Derdi olmayan yoktur hayatta
Eyy Şehr-i İstanbul,
Eyy Aziz İstanbul bir sevgili kadar sevimli,
Düşman kadar kötüsün,
Ey Aziz İstanbul sokakların nefret caddelerin meta kokuyor,
Ey Şehr-i İstanbul Altında Milyonlarca Nefer rahat uyuyor
Neden hep aldanan insan olur;
Neden hep iyi niyetli olan ladanır
Neden niyetler hep istismar olunur
neden neden neden............
Hani derlerdi beni birkez anldatırsan sana
Yıllar sonra bir daha
Uzun zaman oldu
Seni unutmak mı
Sakın unuttum sanma
Unutmak nedir ki;
Gögsüm daralıyor diye başladı söze
Fazla anlatması gerekmezdi zaten görünüşte
Başladı kendini anlatmaya
Tutamadım ağladım hemen
yorulmuştu gözleri
Tek doğduk burada ve tek başına
İnsan kazanmak boş ve boşuna
Çiğ süt emmiş dediler insana
Anası bile kazanamazsa bana ne fayda
Uzun zaman sonra gitmek istedim tekrardan,
Bu sefer en uzağa en ulaşılmaza.
Senin en uzağına
Azıksız ve yalnızca.
Yorsa da seni hayat
Sen yine hayata inat
Dimdik dur karşısında
Ve sen hayata tokat at.
Sırtında kamburlar olmuşsa da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!