Erdik Elhamdülillah 1 Şiiri - Mehmet Şahan

Gece denen bölümden şafağı beklerken tan,
Karanlıktan şafağa erdik elhamdülillah…
Uyku denen ölümden aydı bizi Yaratan,
Bu gece de sabaha erdik elhamdülillah…

Canlandı börtü böcek; kurda, kuşa yem oldu,
Her hikmeti beşere maya oldu, dem oldu…
Rahmet oldu âleme; deva oldu, em oldu,
Hayat veren toprağa erdik elhamdülillah…

Rızkını bulmak için yola çıktı böcekler,
Bağbana sunmak için boyu aştı göcekler…
Meyveye dönmek için renk, renk açtı çiçekler,
Dediler ki refaha erdik elhamdülillah…

Aşk özümü dağladı; ne inleyem, ne üzem,
Bulaklarım çağladı nehir oldu her gözem!
Güneş doğdu ruhuma ne giz kaldı, ne gizem,
Kasavetten feraha erdik elhamdülillah…

Şahan der ki Allah’ım kör etmişim gözümü,
Sana karşı mahcubum, bilmemişim sözümü…
Senden başka her şeye kapamışım özümü,
Gönlümüzde ervaha erdik elhamdülillah…