Yolumuz zor, değil ki dikensiz,
Sözlerimiz bitmiyor ki sensiz,
Her gece ağlarım sessiz sessiz,
Kaldım yine yetim ve de ersiz.
Dünyada ülkücü yoktur dertsiz,
Çıkmıyor da girmişken edepsiz,
Dava çıkardık dağa menfaatsiz,
Ateş yandı da lakin alevsiz.
Olamam diyordun mefkûresiz,
Kalamazdın ki hiç Ülkü nefersiz,
Çırak olsam da olsun Galip’siz,
Gün yüzünde yaşadın elemsiz,
Kalplerindeki sevgi ümitsiz,
Sanki bu garip dertsiz, gayesiz,
Şiirler, kitaplar yazsan ciltsiz,
Olamazdı ülkücü töresiz,
Vatanı sevdik biz iadesiz,
Yunus Emre gibi hep öfkesiz,
Kalmayın demiştin milliyetsiz,
Lokma girmez boğaza emeksiz.
Ardından koşan yiğit çaresiz,
Hayata bakmaktadır eldesiz,
Ülkücü olmadı hiç ümitsiz,
Bıraktın bizi Galip ERDEM’siz.
Büyümek isteyen küçülür, güçlenmek isteyen zayıflar.
Galip ERDEM (10.03.1930 – 12.03.1997)
Şanlıurfa, 23.07.2018
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 3.9.2018 02:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!