Erdemin Güncesinden Şiiri - Esma Özdemir

birgün dinlendirmek isterseniz siz de benim gibi ruhunuzla birlikte, erdemlerinizi... birgün unutmak isterseniz kendinizi kendiniz olmadan yaşamayı arzu edersiniz ya bir günlük başka biri gibi... başka birileri vardır ya; umursamazlar hiçbirşeyi! rahattırlar kaygısızdırlar erdemli olmakla başlamaz hani öncelikleri. daha çok nefsidir, isminin önündeki çıkarlarıdır hesaplarıdır planlarıdır.. acımak yoktur kitabında onun fakat, yine de rahattır. birgün siz de dinlendirmek isterseniz erdemlerinizi beşikteki bebekler gibi ya da sorgulamak isterseniz uzaktan bir yabancı gibi kendinizi; o vakit, beni hatırlayın ne olur! hatırlayın, birgünde bile sorumsuz yaşamayı beceremediğimi... ve başaramadığımı hatırlayın kendimi üzmemeyi... buna rağmen memnun edemediğimi ne kendimi ne de kimseyi... istemem demeyin! gün gelir siz de özlersiniz istersiniz ana kucağında yeniden, ninniler söylenmeyi... ufalıp ufalıp küçülmeyi bir zerre gibi... yok olmak gibi... herkesten ve herşeyden ırak kendini dinlemeyi... çığlıkları kendi hesabına ama dünyaya suskun kalmayı ya da tam tersi; sen susup dünyayı dinlemeyi yaşamın seslerini... yağmurda yıkanmak gibi.. teşekkür ederim. 29.06.2004