Erdemin adı ölüm Şiiri - Ahmet Güneş

Yalnızlığın derinliğinde yavaş yavaş kayboluyorum
inzivaya çekilme arzusu ve korkusu
dahada çekilmez kılıyor yaşamımı
karmaşık hisler sendromunda ufalanıyorum
sendeliyor yaşamım ve düşlerim
hüzün vazgeçilmez misafirim
yeni yaşayışlara ve alternatiflere kapalıyım
artık ölüm beni bekleyemeyecek kadar acemi
içinde yaşadığım kara toplum
ben meçhul dünyaya ısmarlıyor
gülüşüm mutlu ve hüzünlü
giderken bilinmezliğin kuytusuna
kahkahamı bırakıyorum yer küreye...

ey ne yaptığı belirsiz kara sürü
erdemin adını ölüm ilan ediyorum
ve sizler monoton kaderin kuklalarısınız.