Bu aralar hep aynı şarkı,
Kafamda çok bilinmeyenli denklemlere sıkışmış.
En iyi bilineni bulamıyorum.
Aynı belirsizlikler geçmişten peşime takılmış,
Dur desem durduramıyorum.
Seni seviyorum diyemedim yüzüne bir kez olsun
Diyemedim sana seni benden çok sevdiğimi
Belki gözlerim anlatır dedim, onlar da sustu o an
Şimdi sadece ağlıyorlar senin için
Yanlızlık istedim sonra yüreğimin sonsuzluğundan
Rüyamdan önce seni görüyorum ya
O yetiyor bütün gece
Arasam duyarım belki sesini
Ama yokluğunda çığlık olur
Dayanamam
Olur da gün gelir hüzünlenirsin birşeye
Umudun gölgesi bile çok uzaktadır yüreğinde
...aniden o çıkar karşına
Tanıdık sıcak bir gülümsemeyle
Herşey uçar gider o an aklından
Daha neye gerek var ki sevmek için,
Senden sonra?
Kumral gözlerine vurulmuşum bi kere.
Nasıl susarım anlatamam ki sevdamı,
Gözlerin değdiğinde gözlerime...
Tek bir damla yağmur gibi
Yalnız baktığım cama düşmüş
Bir süre beni seyretmiştin
Hava soğuktu
Avcumun içine aldım ellerini
Aynı yerde,aynı senle oturmak bir daha
Bir daha görebilmek,duyabilmek gözlerinin sesini
Aynı acıyı hissetmek binlerce
Seni sevmek mi anlamadım
Ayırmak mı bağlarını kalbimden
Yalnızım...!
Ne kadar da kolay söylemek
Aslında bi o kadar da acı
Oysa en basit sözlerle yaptığımız hataların sonucu bu...
Aşk...
Kelimelerin bittiği yerde konuşmak gibi,
Saatin durduğu yerde çalışmak gibi,
Her yağmur yağdığında ve her bir damlada düşünmekti seni.
Aşk...
Unutmak veya unutmaya yakın olmak gibi gözlerini,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!