Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Henüz doğmadı. Gelecek için şimdiden kendisine hazırlanan bir beşik, onun şiir yazmaya başlayacağı ilk yer yüzü durağı oldu. İlk kalemi elinden düşürdüğü durağın damından damlayan yağmur damlaları, dikkatini dağıtarak son otobüsün kaçırılmasına neden oldu
ve....
