Erdem Paksoy Şiirleri - Şair Erdem Paksoy

Gönül pencereni aç birde beni oradan dinle..
Gözlerini kapama ...
Onlara bakarak nefes almalıyım...
Tutarsam ara ara nefesimi
bilgi ılık ılık aktığımdandır

Şiirler Ağlıyor...
Unutulduk diyorlar, hadi dön artık
Gönül dök biraz kelimelere, seni konuşturmak için deli mi demeli
Gönlüme düşürdüğün merak, iz bırakıyor her geçen gün
Hiç bir şey bilmiyorum hakkında,
Kelimelerim fırça, hislerim tuval

ah benim kadınım...
elini istedim kol ister gibisin
ben sana oysa yüreğimi verdim
ucundan ucundan ağırlığını aldın
henüz daha getirip avuçlarına koymadım

Aklımın içine gir, aklımdan geçeni gör bana da söyle bileyim.
Kendimi anlatırım şiirde, konuşamadıkları mı , söyleyemediklerimi şiir de söylerim.
Yoksa örtüp geçeyim mi? Söyle...

Aklımın içerisine gir.

Arzu
Anladım canım anladım. ..
Biz yeni şehir imar eder gibi işleyeceğiz yollarımızı
Yeni bir yerleşim yeri kurar gibi kuracağız duygularımızı
Çadır olarak gök kubbeyi seçeceğiz
Üstü açık altı yer içinde ikimiz

Öfkeliyim...
Aşk'a, sevgiye öfkeliyim
Öfkem, beni öfkelendiren, kıranlara değil
Ben aşkın kendisine öfkeliyim
Keşke insan olup, onu karşıma alıp
bütün dokunulmazlıklarımı kaldırıp

Adımlarını hesapsız atıp
sonra hesap soran
Bütün sevgisini boşaltıp
sonra nefret eden
hedefinde kalbimden başka herşeyi olup
Binbir korkuyla gelen

Ben sende yüreğimi yıkayacağım...

Biliyorum...
beni taşıyacak bir yüreğin yok
korkak ve ürkeksin
sana hayat bu tecrübeyi verdi

Canımm...

Kalbinin taşıyamayacağı bir aşkı kalbine bırakmak ; seni yürüyemez ve taşıyamaz bir kalp ağrısına mahkum etmek gibi bir şey ...

Sana diyeceğim bütün sevgi sözcükleri Nazımı dediği gibi
eksik kalır bir yanı aşkımın.

Bir yandan iteceksin
Bir yandan seveceksin
Yok böyle bir sevmek
Sonra çekip gideceksin