dün gene kırılan kalbimi onarmaya çalıştım.
kırık penceremden girerken havanın ayazı.
sen kokulu bir battaniye'ye sarıldım
koskoca oflar çekiyordum, bitişik zamanlara inat.
gözlerim hep kapı zillerindeydi
yada çalacak bir telefonda.
Merdivenleri usul usul çıkarken;
yaşamda bıraktığım her bir halka
bilinmiyen yüklerin ağırlığıyla ezilirken
benden çoktan gitmiş aşklara;
görecelik kuramlarıyla karşı çıktım
ve bana emanet edilen bedene ihanat ettim.
Bu son tango …
Bu son çekip gidişin…
Ölüme açılırken kapılarımız…
Ayrılığın en acı şeklini yaşıyoruz…
Ellerimden kayıyor ellerin…
Gözlerindeki ışık sönüyor…
bu bir yol hikayesinin kısa tarihcesi...
gidilmemiş yollara çıkmanın heycanı...
yeni dostlara ilk gülücükler...
hayatıma yeni anlamlar yüklüyorum...
dünü unutarak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!