İlk kez bu Dünya'ya gözlerimi açtığımda
ne sendin gördüğüm
ne dostlarımdı
ne de arkadaşlarım..
İlk göz göze geldiğimdi
Özlem
git artık peşimden
yoruldum her gece ismini söylemekten..
Özlem
yüreğim yüreğime sığmazken
Sen gramofandan dinlenilen müzik gibisin
sakinleşiyorum ne zaman görsem seni
heyecanlanmıyor da değilim..
Şu dakika ellerim titriyor
Kalp ağrısı gidişlerin vardı çoğu zaman bende bıraktığın
Bende yaşattığın anılarım kanıyordu seni her düşündüğümde
Sahi senin kalbin hiç ağrımıyor muydu yokluğumun kıvılcımlarında
Bu kalp aynı zamanda senindi de..
Neden bir tek ben acı duyuyordum peki
İyi bak kendine dedi adam
Beni anlayışla karşılamanı istiyorum temennisiyle..
Şaşkındı kadın
Ne olduğunu anlamadığı bir sahnede
Göz/yaşlarını akıtıyordu usulca..
Nihayet bitirdim demişsin
ne kadar da kolay dile getirmişsin bunu
görmemiş olsamda hissettim
çünkü ben aşk'tım be,senin hissedemediklerini hisseden
Gerçi sen his'si de bilmezsin ya neyse
ve bana her sevgilim dediğinde
ağız dolusu ''seviyorum''larla karşılıyordum seni
kelimelerimin en alıcı yerlerinde..
Aşk'ın yerlerde süründüğü bir dönemde
ben seni yaşamakla meşgul oluyordum
Ben masallara benzemem kadın
Ne Mecnun olurum uğruna
Ne Kerem ne Ferhat..
Sen ''SEN'' olursan bana
Ben ''BEN'' olurum sana..
Hayat Çok Garip Aslında..
Az Önce Bir Düş'ten Uyandım
Sırılsıklam Bir Hal Almış Tenim'in Sen Yanı..
Şimdi Mesaj Atsam Sana
Ya da Arayıp Sesine Söylesem
Gözümün önünde
kalp atışlarını duyacağım yakınlıktasın..
Seninle aynı şehirde nefes almanın
bahtiyarlığını yaşıyorum şu saatte..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!