Adam ,
Belinde erdem kılıcı,
Gözüne ilişmiş ahlak duvarındaki gölgesi,
Gölgesi,
Elinde onur kılıcı...
Adam ne oldugunu anlayamadan
Gölgesi bir hamlede
Gögüsünde boydan boya bir iz
Bırakıvermiş onur kılıcıyla..
Metal sesler kaplamış gökyüzünü
Kan, ter,
Kıyasıya dövüşmüşler
Adam son bir güçle
Gölgesinin bogazına saplamış kılıcını
O an,
Gözgöze gelmişler gölgesiyle.
Bogazında keskin bir acı
Nefessiz kalakalmış dizlerinin üzerinde..
Erdem ve Onur kılıcları,düşmüş kollarla birlikte
Toplanmış hiçler kalabalıgı
Adamı ,gölgesini,erdem ve onur kılıçlarını
Tepmişler bir sandıga,
Kapagını degişimin anahtari ile kilitleyip
Savurmuşlar ölüm denizine...
Ve aynı anda,
Yanlışlarla bedenlenen dogruların güzelligi ,
Yansımış ahlak duvarına,
Gelin olmuş telli duvaklı,
Girmiş ölümlülerin koluna....
Kayıt Tarihi : 5.6.2001 13:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!