Erdem Şiiri - Abdurrahman Özdemir

Söz gümüşse, sükût altın derler ya.
Ben de aptallık derdim.
Kibarcası, suçsuzluğunu anlatmamak,
Suçlanmana rağmen susmak,
Suçsuz olduğunu bile bile hem de.
Olur mu? Bırak konuşmayı, haykırmak lâzım.
Avaz avaz bağırmak lâzım.
Suçlu olduğun için susuyor zannederler sonra.
Bu, aptallık değil de ne?
Çok geç anladım o sözün doğru olduğunu.
O söz demek yetmedi, o ALTIN sözün demeli.
Susmak, hâkikaten altınmış.
Suçlanmana rağmen,
Suçsuz olduğunu bilmene rağmen,
Melekler de, Allah da şahitken buna,
Karşındaki suçlu da zannetse seni,
Susmak, gerçekten çok büyük bir erdemmiş.
Seni anlayacak biri yoksa karşında eğer.

1997