Erdem Şiiri - Abdullah Tunç

Sen kristalleştiren kiş iken,
Ben meyvelerimle yazdım.

Sen sislerinle puslandırıken gözleri,
Ben kainatı gösteren ayazdım.

Sen ruhları bedenlere düşman ederken,
Ben ruhları dinlendiren mağaraları kazdım.

Sen teller koparan mızrap iken,
Ben mızraba karşı duran sazdım.

Sen uslara şehvet zerk ederken,
Ben yaratılan da yaratana aşık olan kays'dım.

Sen tarihin sayfalarını silerken,
Ben geçmişin geleceğe vuslatını yazdım.

Sen kalabalıktın dimağları karıştırırken,
Ben rahmet muştularını anlatmaya azdım.

(15/08/2004)