İnsan kendi yoksunluğunu taçlandırıyor hep
Yoksunluğu ile yüzleşemeyecek kadar büyük bir kibirle
Oysa kendini kusurları ile sevmek
Ne güzel bilgeliktir ki kendini geliştirip yücelten
Taşıyamayacağı zirvelere soyunmak yerine
Var olanla yetinmek , hülasa kıymetini bilmek
Ne güzel bir meziyet daha da ötesi erdemdir
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta