İnsan kendi yoksunluğunu taçlandırıyor hep
Yoksunluğu ile yüzleşemeyecek kadar büyük bir kibirle
Oysa kendini kusurları ile sevmek
Ne güzel bilgeliktir ki kendini geliştirip yücelten
Taşıyamayacağı zirvelere soyunmak yerine
Var olanla yetinmek , hülasa kıymetini bilmek
Ne güzel bir meziyet daha da ötesi erdemdir
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta