İnsan kendi yoksunluğunu taçlandırıyor hep
Yoksunluğu ile yüzleşemeyecek kadar büyük bir kibirle
Oysa kendini kusurları ile sevmek
Ne güzel bilgeliktir ki kendini geliştirip yücelten
Taşıyamayacağı zirvelere soyunmak yerine
Var olanla yetinmek , hülasa kıymetini bilmek
Ne güzel bir meziyet daha da ötesi erdemdir
Kayıt Tarihi : 4.2.2022 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!