Erdala Yayla Şiirleri - Şair Erdala Yayla

Senin gibi bir arkadaş,
bulamadım öğretmenim,
Kimi zaman oldun yoldaş,
Bilemedim öğretmenim.

İnsanlarla hep barışık,

Evvelce söverdin,bu övgü niye,
Karalara ak denilmez bilesin.
Halbuki çok nettin, döndün ne diye,
Çift olana tek denilmez bilesin.

Kirli eli tutman söyle hayırmı?

Ben seni bu kadar çok mu severdim?
Bilseydim sevdanın zor olduğunu.
Sanma bu cefayı, derdi çekerdim,
Bilseydim hicranın var olduğunu.

Sorardım bu aşkı gül derenlere?

Bırak beni zalim felek,
Ölmeden bir gün göreyim.
Zaman bitip göze toprak
Dolmadan bir gün göreyim.

Göstermedin bir an aman

Bir askerim komutansız,
Gidiyorum nere doğru?
Düşe kalka bak zamansız,
Gidiyorum BİR'e doğru.

Nere arka, nere öndü?

Bekledim vicdansız seneler boyu,
Bir haber,bir mektup salasın diye,
Gözlerim kapıda geceler boyu,
Gelipte kapımı çalasın diye.

Tabip bulamadı benim çaremi,

Çiğ söylenmiş her lafı,
Yutanlar bizden değil,
Alçakla beraber safı,
Tutanlar bizden değil.

Bilinmelidir ki şu;

Sapla saman karıştı,
Baktı bizim efendi.
Kurt kuzuyla barıştı!
Şaştı bizim efendi.

De hele malum dayı!

Biz insan yüreği,Hakkın sözüyüz,
Hakka giden yollar biziz, biz Türk'üz
İnsanlığın ak alın,ak yüzüyüz,
Kucak açan kollar biziz, biz Türk'üz.

Kıblemiz kabe, gönlümüz paktır.

Ben yine gelipte girersin diye,
Yüreğimi sana açtım bu gece.
Bir umut, çıkıpta gelirsin diye,
herşeyden, herkesten kaçtım bu gece.

uyumadadım sabaha dek bekledim,