Sen beni sürgün ettin ya gönlünden
Yakamazsın canımı,yalvarsanda dönmem
Buraya kadarmış,üstümüze indi kış
Aldım paltomu ve atkımı,yolum uzakmış
Düşmüşken karanlıkta uzak yollara
Sığınmak istemedim yabancı kollara
Bir kırık kalp vardı,birde sigara
Tutunduğum son dalı da kırdın
Sen bana hain bir tuzak kurdun
Gönlüme sinen güllerimin kokusu sensin
Yaşadığım aşk masalının konusu sensin
Karanlık gecelerimde nazlı ışıltım
Sensin...Sensin...Herşeyim sensin
Sevincim,hüznüm,dünüm,geleceğim
Toz duman olmuş ortalık yar
Bir sağanak,bir kar fırtınası var
Göz gözü görmüyor,ha cennet,ha nar
Kurtulamadım gözlerinin gizeminden
Aşkın ıslatmış artık tüm benliğimi
Henüz yazılmamış şarkıların ezgilerinde
Söylenmemiş sözlerinde
Ve tekrarlayan nakaratlarında
Hep seni aradım..
Karanlık gecelerin onurlu intiharlarında
Buza yazmıştım tutkularımla adını
Eridi gitti,bulamadım damlanı
Bak seni sakladığım yerde yoksun
Sor kendine,nereye hapsolmuşsun
Kır çiçeklerinin bile kenetli elleri ellerine
Sen alabildiğine uzaksın artık
Gitmek istersen sana kal diyemem ki
Dilim tutulur,sevdam kor diyemem ki
Bu kalp gözüm sana kör diyemem ki
Çözemedim vazgeçilmezliğinin nedenini
Gözyaşımı bekledim silersin diye
Durduramadım....
Çılgınca akan bir nehir gibi
Sürükleyip götürdü önüne katıp
Ne ben kaldım,ne sen,ne de biz
Belkide kaybolduk nedensiz
Geri getirmez ki zaman....
Ben hala zamanın durduğu yerdeyim
Ben hala güzelliklerin öldüğü yerdeyim
Sen nerelerdesin bilemem ama
Ben hala kurşunun vurduğu yerdeyim...
Ben hala güneşin battığı yerdeyim
Senden başkasını düşünmedim
Senin kadar sevmedim hiçbir şeyi
Ne oldu da ey sevgili?
Kararttın güneşimi
Acımı dindirecek gün bırakmadın yaşamaya
Sen layık olamadın aşkımı taşımaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!