Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Gönlümün pınarının yerini,
Keşfettiğim çok eski...
Fışkıran kaynağının derini,
Ulaştığım çok eski...
Çağladı zaman-zaman;
Şimdi yine çağlıyor...
Kimi yufka, kimi yaman;
Ara sıra ağlıyor...
Asık suratlı olmadı asla yüzüm,
Gülmeyi,güldürmeyi,latifeyi,şakayı;
Severek kullandı mizacım, şendir özüm...
Sınırda kalmaya çalıştı, aklım aşmadı sahayı...
İyiliklerimdir ki, korumuştur beladan...
İmanımdır ki, çekip aldı inkardan...
Bi ...
