Acı tebessümler belirir asık yüzümde,
Kalmadı ne can ne de canan gözümde,
Can dayanmaz yüklendiğim bu derde,
Bir an önce kavuşsam sana, açılsa perde.
İmdat eder beklerim, dergâhın önünde,
Damla damla akan gözyaşı, senin için akar,
Günden güne kaybolan ömür, senin için solar,
İnce ince kalbe giren sızı, senin için yakar,
Günden güne yaşanan ömür, senin için solar.
Ara sıra davetsiz ay ışığı, senin için sızar,
Şiir yazdım ‘Sen’ diye,
Anlatayım seni, bil diye,
Kelimeler yetmedi diye,
Kalem kurudu, sus diye.
O güzel gözlerine bakıp gözlerinde kalsam,
Kelimesiz, cümlesiz, manasız seni duysam,
Dalsam bir an ve her şeyi herkesi unutsam,
Gözlerinde hep o an içinde senle kalsam.
Sevgi; tarifsiz olgu,
Sevgi; telifsiz duygu,
Sevgi; emaresiz bulgu,
Delil arayan sevmesin.
Sevgi; ayaksız yürür,
Sevgi; nurdan mahlukat,
Sevgi; şüphesiz sadakat,
Sevgi; koşulsuz itaat,
İtaat etmeyen sevmesin.
Sevgi; tapusuz mülkiyet,
Örmüştüm duvarlarımı, aşılmazdı,
Kapatmıştım kapılarımı, açılmazdı,
Dokumuştum kördüğüm, çözülmezdi,
Aşılmaz, açılmaz, çözülmez sırdı.
Bulanık akan nehirdim, geçilmezdi,
Sustum. Onlar dinledi beni,
Sığ fikirlerinde boğdu beni,
Kendi dillerinde söyletti beni,
Sustum. Onlar dinledi beni.
Sustum. Onlar sordular beni,
Ey uyku! Nerdesin?
Üç beş saat ile yetmezsin,
Öyle yorgunum ki, geleceksen
Ebedi gelmelisin.
Beni almalısın benden,
Beni zamanın içine bırakıyor,
Bu günler geçecek yar, diyor,
Korkarım, bensizliğe alışıyor,
Bu sözler bana uzak geliyor.
Zamanın içinde umut bitiyor,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!