Erdal Özaydın Şiirleri - Şair Erdal Özaydın

Erdal Özaydın

UNUTMAK diye bir yer varmış.
Seni unutmaya,
Ne gönlümün ne de beynimin yolu düştü ne de düşecek oraya...
Söyle bu nasıl bir dert ki başıma ve gönlüme
Unutmaya çalışırken bile daha çok hatırlamak seni.
Bu hafızam, seninle öldürecek beni.

Devamını Oku
Erdal Özaydın

Ne eş'âr yazdım ne eş'âr
Aşk yüzsüzlüktür bazen
Aşıkta kalmaz zerre âr
Aşkta ticaret olmaz.
Mûhasibi yoktur.
Hesap etmezsin ne kâr

Devamını Oku
Erdal Özaydın

Ne bakarsın cahil cahil?
Değilsen bir konuya ehil.
Karalayıp , küçümseyip durma!
Gün gelir düşersin sefil.

Ben yazdım sen okuma

Devamını Oku
Erdal Özaydın

Bana bir sükûnet demle, ey hayat!
Ve sessizliğin bardağında sun bana!
Kana kana içerken bütün bağrışlarımı dindirsin.
Bir şey anlamayan insanlara isyanım olsun.
Sükunetim delirtsin ahmakları,
Zalimlere zulüm olsun; mazlumlara merhem.

Devamını Oku
Erdal Özaydın

Ben aşka aşığım
Güle bülbül..
Bülbül severek öğrenir;
Sevdiği güzel bir GÜL.
Sevince yürek olur kül.
Divane olmuş gönlüm

Devamını Oku
Erdal Özaydın

Ne yakışırdı sana kırmızı entari
Ne yakışırdı eline al mendil
Seni görünce gözlerim müebbet yerdi sana bakmakta.
Lâl olur, sonsuzluğa susardı benim dil.
Ben seni ne çok sevdim
Ben seni hep yürekten sevdim, bil!

Devamını Oku
Erdal Özaydın

Sen emek verir durursun
Emeğini görmezden gelir insanoğlu.
Sen artık emek vermekten soğursun.
Gelir köşede nankörleri seyre durursun...

Sen emek vermeden durursun

Devamını Oku