Erdal Kale Şiirleri - Şair Erdal Kale

Demek ki kararın kesin
Gidiyorsun
Öyle mi
Bir daha geri dönmeyeceksin
Artık sevmiyor
İstemiyorsun öyle mi

Ufaktan dilime dolanmış
İçimi titreten nağmeler,
Kapılar sessizliği karşılıyor.
İçimde fırtınalar,
Gidenler,
Gelenler,

Kapanmaz bir yara kaldı içimde
Hep ıslak, sürekli yaş gözlerimde
Dön diye nice dualar dilimde
Alıp da başını gittin gideli

Her şeye anlamsız, boş bakıyorum

Hayat kısa küsmeye darılmaya
Belki de zaman kalmaz kavuşmaya
Düşünsene, kime kalmış bu dünya
Kaldırıp at inadı bir kenara

Unutur mu hiç sevip sevilenler

Hani
Her gecenin sabahı vardı
Neden üstüme gün doğmadı
Hani
Her kışın sonu bahardı
Neden yüzümde çiçekler açmadı

Kararın çekemeyenleri bahtiyar etti
Vicdanını, merhametini dilenmiyorum
Ne mazi, ne hatıralar, ne de sevdam kar etti
Acıyıp da geri dönmeni, istemiyorum.

Yemin ettirdin sevmemeye, tövbeler aşka

Sevda şarkıları
Esir olmuş dudaklarında.
Sessizliği bozarak
Geliyorsun gecenin karanlığında.
Bir ışık gibi sızıp
Parıldayarak,

Yine sensiz bir hazan…
Çıkasım yok yataktan.
Seni, beni, bizi yansıtıyor
Hücremin duvarları
Ve yüksek tavan.
Birbirine karışıyor

Beklemediğim bir anda
Nasıl dayandı kapıma
Hiç olmadık bir zamanda
Tanıştırdı ayrılıkla

O en güzel günlerimde

Yitik bedenlerin diyarında
Geceler aydınlanmaz burada
Olmayan umut ışığıyla
Gündüzler
Varla yok arasında
Benzer hatırlanması güç rüyalara