“Sonunda Erdal’a geldi ölüm
Sustu bütün güz çiçekleri
Hepimizde vardı bir albeni
Aldı koynuna onu
Acılı toprak
Bizden ayırdı Erdal’ı”
Gitti
Denizin uğultusunda
Mavi savruldu rüzgârında
Ankara ikindi yağmurunda
Anıları kaldı yalnızlığında
Hepimizde
Güzel dururdu arkadaşlığı
Uzanıp alırdık her seslenişinde
Mırıldansa da site yurdu
Akşam güneşinde
Hep güne düşerdi
Aramızda aranan sesi
Kıyı kıyı toplardı bizi
Bir de gülüşü
Sarardı hepimizi
Hep fışkırıp dururdu orda
Çırpınan yüreği
Ansızın düşerdi gülüşü
Gezinirdi yüzünde
Bütün öğrenciliği
Bir akşam çayı
Toplardı eşi dostu
Ah! sarı defter
Güzel yazılarını
Kim ezber eder?
Çocuklar mı dinler?
Ne kaldı oralardan?
Bir kıyıdan
Bir nehirden
Üşüyüp gelen güzden
O da saklanır rüzgârından
Ne zaman yolları gözlesem
Kapı önü mırıldanır
Artık düşer acılar
Akşam güneşinden
Kayıt Tarihi : 18.10.2016 22:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Okursoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/18/erdal-in-ardindan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!