Bir gün
Dağda
Şafak vakti
Kader ağlarını ördü
Kör talih çelmeyi taktı
Ters gitti işi Mehmedi'in
Nice depremlere ayak diredim
Yıkarsa gözlerin yıkacak beni
Can evime ateş düştü
Söndürdüm
Yakarsa gözlerin yakacak beni
Öyle kılıç gibi yüzüme bakma
Beni kandan beter tutar gözlerin
Ben zaten deliyim
Başımı yakma
Sol göğsün altında atar gözlerin
Sen benim damarlarımda dolaşan kansın
Göğüs kafesimde kaynayan volkansın
Güneşin altın sarısı
Ayın aydınlık yüzüsün
Sağlıksın
Varlıksın
Çocukken öğrenemedimi insan;
“Ana” demeyi,
Büyüyünce söyleyemiyor işte
Bir garip aksanla topallıyor dil
Dar gelen bir elbise giymiş gibi
Sıkan bir pabuç ayağında
Bu canı yar yolunda vermektir muradımız
Bin yıl da olsa gönül aşksız ömrü neylesin
Severken öldü diye anılsın da adımız
Yaşamak türküsünü kim söylerse söylesin
Çileli bülbülü güle yolladım
Hiç umut yok
Bile bile yolladım
Canımı sevdana köle yolladım
Daha dilendirme
Sustur köleni
Sana anlatayım gönül diliyle
Mecnun edasıyla
Ferhat haliyle
Aşk
Cennet bağında yârin eliyle
Yaktığı ateşte yanabilmektir
Bırak dizinde yatayım
Uzat elini tutayım
Sana aşkı anlatayım
Bittikçe döneyim başa
Beni aşk bana benzetti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!