Erdal Çubuklu Şiirleri - Şair Erdal Çubuklu

EY ERDAL 
Birinci vazifen; Merve’ye karşı olan sevgini ve ilgini ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir.
Yüreğinin ve karakterinin yegâne temeli budur. Bu temel, senin en kıymetli hazinendir. Uzaklarda dahi, seni bu hazineden mahrum etmek isteyecek, kötü niyetli insanlar olacaktır. Bir gün, Merve’ye karşı olan zaafını müdafaa mecburiyetine düşersen, vazifeye atılmak için, etrafındaki torba değilki ağzını büzesin şeklindeki insanları düşünmeyeceksin! Bu imkân ve şerâit, çok nâmüsait bir mahiyette tezahür edebilir. Merve’ye olan ilgine ve sevgine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin mümessili olabilirler. Cebren ve hile ile aziz Merve’nin , aklı başından alınmış, savunmasız bırakılmış, hatta kara kara ben ne yapacağım diye düşünüyor ve seni aklından dahi çıkartmak üzere olabilir. Bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, kalbinin dahilinde , kötülüğe sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyarlık içinde bulunabilirler. Hattâ bu şahsiyetsizler şahsîyetsiz menfaatlerini, sergilemek için zamanını bekliyor olabilirler. Merve, fakr ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş olabilir.
Ey ERDAL ! İşte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; Merve’ye olan ilgini sevgini ve aklı çelinmekte olan Merve’ni kurtarmaktır!
Muhtaç olduğun kudret, Merve’nin dudaklarında ve seni nefesiyle yaşatacak şefkatinde mevcuttur !