Adını anımsayarak uyandığım
Her kış sabahı
Hesabını soramadığım
Aldanmalarıma benzerdi
Bildik bir liman gibiydi hüzün
Kıyısından içimi yakan
Yaşlı bir ağlayıcının
Ağzından dökülen
Sahte bir ağıt olurdu belki,
Bir çığlığa bürünseydi
Aramızda ki ilişki.
Keskin bir tını kalırdı kulaklarımızda,
Uzun olsun gecen,
Sokaklar uzun olsun.
Bir yalnızlık yürüsün ardından
Yaranda tuzun olsun
Yüzüne sarayım geceleri
Belli olmasın gözlerin
Kemiklerimi sızlatır
Boşlukta durmak.
Etim acır tenine deyince.
Soluğunun buğusudur
Yanaklarıma düşen çiğ.
Kendime gelirim,
Yokluğunu anımsayınca,
Bir yemin gibi takıldı dilime;
'Bir ağıda başlamak
İsminin bittiği yerde,
Ya da ölmek
Gittiğin yerde'
Uyuyamadığım gecelerin
Sabahlarında
Hep karamsar olurum
Açarım bütün yaralarımı
Nöbetçi doktoru olmayan
Bir acil servis niyetine
Sen hiç öldün mü?
Ben öldüm.
Uzamış bir pazar günüydü,
Uzamıştı her yanım,
Ölümü gördüm.
Puslu,
Anlama bosver
Bosa zaten hersey
Sevsen de yalan
Sevilsende
Bi yalandayiz hep birlikte
Seni kapsayan bu dünya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!