Osman Aga verdi bana bu defteri,
Dedi; al kalemi,döktür sözleri.
Ben de yazmaya basladim sizleri,
Beni sair de ettin,be Osman Aga…
Osman Aga kendi gider yoluna,
Demezler mi,kırk yıl hatırı vardır,
Bir fincan Kahvenin.
Değil kırk yıl,kırk gün bile yoktur,
Aslında, hatırı kimsenin...
Atalar demiş ya!
''Gönül ne kahve ister,ne kahvehane,
Dünyaya geldik bir kere,
Üzülüp durduk,boş yere,
Göğsümüzü gere,gere,
Gidiyoruz,hoşçakalın...
Nice gönülleri çaldık,
Mazideki sazlardan,nağmeler inliyordu,
O güzel nağmeleri,aşıklar dinliyordu.
Şimdi ne nağme kaldı,ne şarkı,ne de saz,
Onların yerini aldı pop,arabesk, ve de caz...
'Hani o saçlarına taç yaptığım çiçekler,'
Kurtulmak istediğim her türlü fırtınadan,
Bilirsin,kucağındır,sığındığım tek liman.
Bir insan sevilir mi,bu kadar her an,
Dilim söylemese de,kalbim hep sevdi seni,
Sevgili Eşim……..
Kendine kul köle eyledin beni,
Çürüttün dişimi,sararttın teni,
Düş artık yakamdan istemem seni,
Benim can düşmanım,zalim sigara…..
Dost gibi yaklaşıp,girdin kanıma,
Daha yaşın yirmi,yirmibir iken,
İçmişsin şehadet suyu şehidim.
Yaşıtların yün döşekte uyurken,
Vatanın bağrında uyu şehidim.
Hayat,hep niçin,neden.
Ötesini yok ki,bilen,
Bir ömürlük mesafeden,
Hiç yoktur ki,dönebilen….
Haber yoktur,hiç kimseden,
Bu dünyada çok seneler yaşadım,
Bana sorsan,
Gözüm açtım,bir su içtim,kapadım…
Tanrı ile kaldı mı ki hesabım,
Bana sorsan,
Hesabımı bir çırpıda kapadım…
Anacığım,kalk artık hazin yerinden,
Kalbimde hasretin bitmiyor artık.
Solmayan kalmadı resimlerinden,
Gözümden hayalin gitmiyor artık...
Evin göçmüş, adeta bir virane,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!