Erciyes Ve Sen Şiiri - Taner Tuğrul Teke

Erciyes'i görmüşsen anlarsın beni..
Erciyes'e ve sana adadım bu şiirimi! !
Erciyes kadar büyük olduğu gibi sevgim,
Sevgim kadar büyüktür Erciyes..
Yani anlayacağın sana olan sevgimin,
En somut örneğidir Erciyes..
Ağustos'un sıcağı taşı eritir,
Erciyes'in zirvesindeki kar erimez! !
Tükenmez, eksilmez, bitmez! !
Sana olan sevgim gibi..
Dumanlıdır başı aynı benim gibi,
Kafasına eserse hiç görünmez! !
Bazen yaklaşır yanıma, bende ona,
Dertleşiriz baş başa..
Onun derdi yalnızlık,
Benim derdim ise sensizlik..
Erciyes'i sığdırsam bile kalbime,
Sana yer kalır kalbimde..
Centilmen dağdır Erciyes, bayanlara yer verir..

Erciyes'in eteklerinde açan kır çiçeklerini,
Yoluna sersem gelir misin? ?
Ve yahut zirvesine çıkıp ismini haykırsam,
Sesimi duyar mısın? ?
Eminim ki duyar ve hemen gelirsin..
Bende sen gelene kadar,
Bir kulübe inşaa ederim Erciyes! in yaylasına,
Beraber orada yaşarız..
Ve doğacak çocuğumuzun adını,
Erciyes koyarız..
Ve birgün çalarsa kapımızı ecel,
Erciyes'in eteklerine gömsünler bizi biran evvel! !
Ve üzerimize düşen her kar tanesini,
Biraraya getirsin Erciyes..
Üzerimize sersin kefen misali..

Erciyesi görmüşsen anlarsın beni..
Erciyese ve sana adadım bu şiirimi! !