Erciyes’te kar diyorum, bu akşam
Benim kadar terk edilmiş değildir..
Karanlığa yar diyerek sarılmış
Ümitleri benimkinden yeşildir...
Niçin olmasın ki? ! .. çiçeğin kanı
Erciyes’in doruğundan süzülür..
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Ahmet Ağabey,
Meftun olduğum şiirlerinden birisi 'Erciyes ve Ben' bu duyguları ancak yaşayanlar bilebilir.Sen de biliyorsun ki o dönem yara ayrıcak zaman da yoktu. Ama gönül işte bu insan ümitlerinin çalınması dahi erciyesin soğukluğunda ve karanlığında insanı ancak içe seslenen dokunaklı mısralarla anlatılabilirdi.
Allah yar ve yardımcın olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta