Erciyes’te kar diyorum, bu akşam
Benim kadar terk edilmiş değildir..
Karanlığa yar diyerek sarılmış
Ümitleri benimkinden yeşildir...
Niçin olmasın ki? ! .. çiçeğin kanı
Erciyes’in doruğundan süzülür..
Bir pınardır Erciyes’in Yüreği
Kanar kanar, dudaklara dökülür..
Benim gibi bir vefasız yarı yok!
Kor ateşte erimeyen karı yok!
Her tanesi bir akrebin ağzında
Aşk dediği bir acayip narı yok! ...
‘‘...Taş değirmen arasında bir yürek;
Taş incinir diye mahzun kanıyor!
Ümit, buzda kök salacak bir çiçek
Gönül devşirecek çiçek arıyor! ...”
Erciyes’te kar diyorum, bu akşam
Benim kadar terk edilmiş değildir..
Karanlığa yar diyerek sarılmış
Ümitleri benimkinden yeşildir...
Kayıt Tarihi : 1.10.2005 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Meftun olduğum şiirlerinden birisi 'Erciyes ve Ben' bu duyguları ancak yaşayanlar bilebilir.Sen de biliyorsun ki o dönem yara ayrıcak zaman da yoktu. Ama gönül işte bu insan ümitlerinin çalınması dahi erciyesin soğukluğunda ve karanlığında insanı ancak içe seslenen dokunaklı mısralarla anlatılabilirdi.
Allah yar ve yardımcın olsun.
TÜM YORUMLAR (1)