Erciyes bizim dağımız
Gökyüzünde otağımız
Deniz gibi seyrederiz
Karanlıkta çerağımız
Yanmış yanmış yorulmuşsun
Hâkan gibi kurulmuşsun
Zamana tanıklık etmiş
Tarihlerden sorulmuşsun
Ağrı ile kardaş mısın?
Dünyâ ile taydaş mısın?
Gönlümüzün yöneldiği
Güzellikle adaş mısın?
Erciyes'im vatanımsın
Damarımdaki kanımsın
Binlerce şiir yazılmış
Sönmüş yüce volkanımsın
Kerem ile Aslı sende
Kışın kayak faslı sende
Her Zafer Kurultayı'nda
Van, Maraş, Sivaslı... sende
Yüzlerce yılkı atın var
Göklerde saltanatın var
Dünyâ durdukça duracak
Everest'ten beratın var.
Hasretinden yana yana
Suyun içer kana kana
Ciğerimin köşesisin
Nice kişi âşık sana
Bulutların tahtı mısın?
Umutların bahtı mısın?
Doğu Türkistan'dan gelen
Esir Türk'ün ahdı mısın?
Dağlar güzeli Erciyes
Karla bezeli Erciyes
Tanrıdağ'ın kız kardeşi
Hira'nın eli Erciyes
Heybetine diyecek yok
Haşmetine diyecek yok
Yurdumun en güzel dağı
Şöhretine diyecek yok
Milletimin sevincisin
Güzellikte bir/incisin
Ağrı, Cilo, Süphan, Kaçkar,
Türkiye'mde beşincisin
Erciyes'ten beslenmeyen
Yücelerden seslenmeyen
Özgürlük nedir bilir mi,
Dağlara heveslenmeyen? ...
Oturmuş pâdişâh gibi
Göğe yükselmiş âh gibi
Rûha yücelikler verir
Mutluluk ve refah gibi
Avrupa'yı ve Asya'yı
Vatan yapan coğrafyayı
Mızrağı Batıya atmış
Germişsin ok ile yayı.
Hep dumanlı mağrur başın
Masal kadar eski yaşın
Bilmeyen ne bilsin seni
Mücevherdir bana taşın
Erciyes'te kar kalmadı
Sevilecek yâr kalmadı
Dünyânın sonuna kaldık
İnsanlarda ar kalmadı
Kayıt Tarihi : 5.8.2003 16:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sevilecek yâr kalmadı
Dünyânın sonuna kaldık
İnsanlarda ar kalmadı
Güzel bir çalışma olmuş, emeğinize yüreğinize sağlık
Saygımla.....
TÜM YORUMLAR (1)