Erciyes'e Şiiri - Hikmet Durkut

Yine dumanlandı Tekir Yaylası
Ilgıt ılgıt eser yelin Erciyes
Giyersin üstüne beyaz libası
Sanırsın bir nazlı gelin Erciyes

Sazlığında türlü kuşlar beslersin
Hisarcığı eteğine yaslarsın
Kayseri'yi gelin gibi süslersin
Dik durur eğilmez belin Erciyes

Seninle yürekler geliyor aşka
Methine lügatım yetseydi keşke
Baharın bir başka yazın bir başka
Dertlere devadır balın Erciyes

Yaz gelince az da olsa kurursun
Görenleri can evinden vurursun
Sende benim gibi üzgün durursun
Sormadım nicedir halın Erciyes

Yazın çıksam rüzgarında yanarım
Kışın çıksam ayazında donarım
Beş vakit yüzümü sana dönerim
Kıbleye yönelmiş yolun Erciyes

Sana yaklaştıkça ırayan dağsın
İsterim dört mevsim rahmetin yağsın
Seni seviyorum iyiki varsın
Şen olsun vatanın elin Erciyes

Süt donduran derler zirveye yakın
Gamı kaseveti orda bırakın
Dönüp Kayseri'ye şöyle bir bakın
Konuşsun susmasın dilin Erciyes

HAYRANİ'yim hayran oldum boyuna
Çağırsan da koşup gelsem toyuna
Alidağ Yılanlı kurban soyuna
Burcu burcu kokar gülün Erciyes